Əsl silah heç də ağıldan kəm hərbi nazirlərin
arsenallarına yığdıqları top-tüfəng deyil, əsl silah məndə bankda yatan puldur.
(Ceyms Rotşild)
Bir zamanlar Mayer Rotşild, məşhur bankirlər klanının
qurucu demişdir: «Mənə dövlətin pullarını idarə etmək imkanı verin və dövlətin
qanunlarının kimin yaratması və ümumiyyətlə dövlətin qanunların özü belə heç mənim
vecimə deyil». Bu fraza dünya biznesinin tarixində iz salmış və ən məşhur ailə
adını qazanmış Rotşildlər ailəsinin fəaliyyətini bir cümlə olduqca gözəl təsvir
edir. Artıq üç əsrdir ki, Rotşildlər öz kapitallarını artırmağa davam edilər.
Bu ailənin üzvləri və onların həyatları ilə bağlı həmişə çoxlu sirlər mövcud
olmuşdur. Heç kən onların dəqiq nə qədər sərvətə malik olduğunu bilməyib. Bir
şey dəqiq məlum idi, onlar Avropanın əsas güclərinə sponsorluq edirdi.
Maraqlıdır ki, Avropanın böyük ixtiyar sahibi olan
monarxları, dövlət başçıları adətən Rotşild ailəsinin üzvlərinə nəyəsə görə
borclu olurdu. Nəinki krallar, hətta Roma Papasının özü belə -bu fakt özü elə
çox şey deməkdir. Bir şeyi əminliklə demək olar, məhz Rotşildlər o insanlardır
ki, dünyaya 20-ci əsrə aparan yolu açdılar və həqiqi biznes əqidəsinin nə
olduğunu sübut etdilər.
Sülalənin doğuluşu
Belə qəbul
olunmuşdur ki, Rotşildlərin ilk nümayəndəsi, yəni sülalənin banisi Mayer Amşel
Rotşilddir. 1743-cü ildə dünyaya Frankfurtda göz açmış gənc Mayer şəhərin yəhudi
məhəlləsində yaşayırmış, onun oradakı həyat kifayət qədər təminatlı keçsə, o
çox yaxşı başa düşürdü ki, bu yerdən qurtulmamış varlanmaq mümkün olmayacaq.
Onun atası, öz işində müvəffəqiyyət qazanmış ticarətçi hələ Mayer məktəbdə
oxuyurkən vəfat etmişdir. Bu itkidən sonra gənc Amşel tədris müəssisəsini tərk
edir və Allahın hər verən gününü iş dalınca getməyə başlayır ki, heç olmasa
birtəhər öz ailəsini dolandıra bilsin.
Qeyd edək ki, həmin
vaxta qədər Mayer artıq kifayət qədər savadlana bilmişdi, çünki onun valideynləri
arzu edirdilər ki, oğulları ravvin (yəhudilərdə rahib) olsun. Amma təəssüf ki,
Rotşild dini dəyərləri inkar etməsə də və ümumilikdə Allah adamı olsa da, dini
xidmətə qoşulmağı fikirləşmirdi. O, öz həyatını başqa bir Tanrıya –PULLARA həsr
etmək istəyirdi.
Atasından ona yadigar qalan tacir dükanını miras kimi
aldıqdan sonra, Mayer fəal şəkildə işləməyə başlayır. Bu haqda gəzən əfsanələrdə
deyil ki, o dükanda satdığı çox dəyərli əşyaların əksəriyyətini elə zibillikdən
tapır, onları yuyub-əl gəzdirir və kifayət qədər yaxşı qiymətə sata bilirdi.
Onun bəxti onda gətirmişdi ki, həmin vaxtlar zibillikdə nəinki qiymətli pul
sikkələri və hərbi ləvazimatlar, həmçinin qədimi gerblər və çoxlu sayda digər əşyalar
tapmaq olardı.
Kifayət qədər qısa müddət ərzində Amşel özünü məsuliyyətli
ticarətçi kimi tanıtmağa müyəssər oldu, ona bütün ətrafı hörmət eləmə başladı.
O, yavaş-yavaş böyüyərək əlavə xidmətlər təqdim etməklə də məşğul oldu, bu
sırada kredit verilməsini də qeyd etmək olar. Bu işdə o ən yaxşı tərəfdaşlardan
birinə çevrildi, belə ki o qüsursuz nüfuzu və dəqiqliyi ilə seçilirdi. Bununla
yanaşı o bir sıra insanlar xatirəsində məhz fenomenal zəhmətsevərliyi və
işgüzarlığı ilə yadda qalmışdı. Mayer gününün 18 saatını işdə keçirirdi. Ən
çoxu da ona görə ki, o bu işi həqiqətən çox sevirdi və pullara qarşı laqeyd
qala bilmirdi. Bundan əlavə, onun yəhudi məhəlləsində böyüməsi və yaşaması
faktoru da çox böyük rol oyandı, çünki bu mühitdə gənc insanın başını qata biləcək
elə də çox əyləncə yox idi. Beləliklə, iş Mayer üçün hər şey idi.
Qeyd etmək lazımdır ki, Mayer Amşel kredit verməyə
başladığı ana qədər artıq onu Rotşild kimi tanıyırdılar. Indi bu sizə qəribə
görünə bilər, amma bu Amşellər ailəsinin həqiqi familiyası deyil. «Rot Shild»
frazası onların Frankfurtdakı evlərinin qapısının üzərində əks olunmuşdu. Elə
bütün müştərilər də məhz o evə gəlirdi. Fraza özü isə çoxdandır burada
yaşamayan alman ailəsinin familiya gerbində yazılmışdı, yəqin ki, Rot Shild bu
evin ən qədimi sakinlərindən biri olub. Hər necə olsa Mayer məhz bu familiya
altı bütün dünyada məşhur oldu, onun uşaqları isə ailənin mövqeyini daha da
gücləndirdi. Bəs o yəhudi məhəlləsindən necə qurtula bildi?
Həmin vaxtlar bunu yalnız iki yolla etmək mümkün idi, ya
sənin çoxlu pul olmalı idi, ya da güclü əlaqələrin. Mayer tədricən onların hər
ikisini qazanırdı. Bu ailənin taleyində dönüş məqam sülalənin banisinin şahzadə
Vilhelm ilə tanışlıqdan sonra baş verdi. Həmin vaxta qədər Rodşildlər Frankfurtda
artıq kifayət qədər məşhur ailəyə çevrilmişdi. Onların çox böyük miqdarda qədimi
əşyalar kolleksiyası var idi. Özü də ki, Rotşildin antik əşyalarının ticarəti
bütün şəhər boyu gedirdi. Xüsusən də o əcnəbi tacirlərin tez-tez baş çəkdiyi
tabernalarda yaşı satışırdı. Bir dəfə şahzadə Vilhelm özü şəxsən Mayerə baş çəkdi.
Mayerin kolleksiyası yeni tac qoyulmuş gənc şahzadənin diqqətini o qədər çəkdi,
o bu kolleksiyanı almaq qərarına gəldi. Lakin Mayer kolleksiyanı ona hədiyyə
etdi, yəni onun əvəzində heç bir pul götürmədi, bu da Vilhelmin böyük təəccübünə
səbəb oldu. Bəs indi onlar nə ilə yaşayacaqdı?
(Natan Rotşild)
Bu səxavətli addımdan sonra Rotşildlərin vəziyyəti ancaq
yaxşılığa doğru dəyişdi. İndi onları fəxrlə kral sarayı üçün antik əşyalar təchiz
edən tədarükçü adlandırmaq olardı. Ikincisi isə, həmin dövrlərdə hökumətin rəğbətini
qazanmaq çox şey demək idi. Çox güman ki, Vilhelm onların möhkəmlənməsi üçün
bir neçə dəfə onlara kömək edib, o vaxta qədər ki, onlar hətta şahzadənin özündən
də daha qüdrətli oldular. Xüsusi ilə də nəzərə alsaq ki, belə bir hədiyyədən
sonra Mayer Rotşild Vilhelmnin şəxsi bankirinə çevrildi, şahzadənin bütün
var-dövləti indi onun sərəncamında idi. Axı Rotşild anadangəlmə sərmayədar idi,
ona görə də bu pulu kapital yığmaq üçün istifadə etməyə bilməzdi. Axı məlumat
olduğu kimi, pul pul gətirir.
Burda sizin nəzərinizi çox vacib və ağıllı bir gedişə yönəltmək
istəyirik: bir tərəfdən Mayer nəyə sahib idisə hamısını Vilhelmə verir, amma
digər tərəfdən o, tam etibar və qat-qat daha böyük bir kapitala giriş əldə
edir. Düzdür bu onun öz varidatı deyildi, amma ondan öz şəxsi pul vəsaitini
toplamaq üçün müvəqqəti istifadə etmək və sonra yerinə qaytarmaq olardı.
Risklidir? Uorren Baffet bir dəfə söyləmişdir: «Risk yalnız, sizin hər şeyi
sona qədər başa düşmədiyiniz yerdə mövcuddur». Ola bilsin Rotşild hər şeyi sona
qədər başa düşürdü.
Maraqlıdır ki, çox qısa bir zamanda həmin dövrün çox görkəmli
maliyyə xadimləri əməkdaşlıq etməyə başladı, onlar arasında şahzadə Vilhelmin
dövründə maliyyə naziri olmuş Karl Fridrix Buderus və daxili rüsumların
toplayıcısı da olmuşdur. Rotşild və bu şəxslər arasındakı əməkdaşlığın konkret
detalları naməlum olaraq qalır, həmin dövrün Frankfurtunun maliyyə fəaliyyətinin
cilovlarını öz əlində saxlayan bu insanları nəyin birləşdiyini sadəcə təsəvvür
etmək qalır.
Bundan əlavə həmin dövrün bankının necə görünməsi da
böyük maraq doğurur. Əlbəttə ki, onların müasir kredit təşkilatları ilə ümumi
oxşarlıqları demək olar ki yox idi. Adətən bu çox da böyük olmayan antik əşyalar
satışı ilə məşğul olan dükan idi, burada xüsusi qəbzlər verilirdi. Əksər
hallarda qəbzlər elə Rotşildlərin öz evindəcə verilirdi. Bu sistem sayəsində
çox qısa müddət ərzində yaxşı reputasiya qazanmaq mümkün idi. Sadəcə son dərəcə
vicdanlı və ədalətli olmaq lazım idi, ya da ən azından elə etmək ki, hamı sizin
elə olduğunuzu düşünsün.
Uşaqlar yalnız olan kapitalı daha da artırdı
Əlbəttə ki, Rotşildlər ailəsinin tarixi daha çox Mayer
Amşelin uşaqlarının adı ilə məşhurlaşdı. Onun beş oğlu var idi: Amşel, Natan, Ceyms, Solomon və
Karl. Onların hər biri dövrünün kifayət qədər məşhur, görkəmli ictimai xadiminə
çevrildi. Rotşildlər arasında fərsiz övlad yox idi. Həm də nəzərə alın ki,
onlardan heç biri öz həyat yoluna qətiyyən milyoner kimi başlamamışdı. Ataları
öz sərvətini onlar arasında elə bölmüşdü ki, hər biri bərabər pay əldə etsin,
amma buna rəğmən bunlar elə də çox pul deyildi. Onun övladları ciddi məbləğləri
müstəqil şəkildə qazanmaq məcburiyyətində qaldı. Demək olar ki, müstəqil.
Mayer oğullarına belə
nəsihət etmişdi ki, qardaşlar həmişə bir yerdə işləməli və ailənin rifahını tam
bir vəhdət kimi artırmalıdır. Bu öyüd onların qulağında həmişə bir sığa kimi
qaldı və qardaşlar həmişə buna əməl etdilər. Biznesdə olan əksər ailələrdən fərqli
olaraq, Rotşildlərdə biznesin qurucusunun ölümü ciddi mübahisələr və münaqişələr
ilə nəticələnmədi, onlar həyatlarının sonuna qədər, həmişə bir-birinə xəbər verərək
işlədilər. Baxmayaraq ki, hərəsi Avropanın bir tərəfinə üz tutmuşdu. Ailənin
böyük oğlu Amşel Frankfurtda qalaraq ailənin burdakı fəaliyyətini koordinasiya
etməyə başladı, Natan –Böyük Britaniyanı, Ceyms –Fransanı, Karl isə İtaliyanı fəth
etməyə yollandı. Solomon isə özünə məskən kimi Avstriyanı seçdi. Belə hesab
olunur ki, Rotşildlərin tarixində ən ciddi hadisələr fransız və ingilis ailələrinin
ətrafında baş verib.
Bunun isə yalnız bir
qismi həqiqətdir, çünki Rotşildlər bütün hərəkətlərini həmişə biri-birinə məlumat
verərək, birlikdə həyata keçiriblər və bir-birlərini dəstəkləyiblər, əgər digər
qardaşların dəstəyi olmasaydı, nə Natan, nə də Ceyms heç nəyə nail ola bilməzdi.
Mayer Amşelin beş
oğlu 19-cu əsrin əvvəlində Avropa qitəsinin ən nüfuzlu insan qruplarından birinə
çevrildi. Onlar həmin dövrün siyasətinə sıx bağlı idilər və ən vacibi –onlar
bir çox cəhətdən hətta bu siyasətin istiqamətlərinə təsir edə bilir, bir növ
onu –bankları, yepiskoplar və digər hakimiyyət strukturlarını və həmin dövrün
görkəmli şəxsiyyətlərini idarə edirdilər.
Natan Rotşildi çox
asanlıqla bu ailənin ən tanınmış nümayəndəsi adlandırmaq olar. İngiltərədən
olan tacirlərdən biri ilə sövdələşməni pozduqdan sonra, tale onu məhz bu
dumanlar ölkəsinə atdı. Belə ki, Frankfurta gələn həmin tacir çox namünasib bir
qiymət təklif etmişdi, bu isə gənc Natanı qane edə bilməzdi. O qərar verdi ki,
özü Britaniyaya gedəcək, həm bu sövdənin baş tutmasına nail olacaq, həm də bir
çox işləri özü yoluna qoyacaq, yəni sövdələrə dair razılıqlar əldə edəcək. Onun
hesablarına görə bu sövdə ona ingilislə əməkdaşlıq etməkdən, iki, üç dəfə daha
çox gəlir gətirməli idi. O hətta yol xərclərini də hesaba almışdı.
İngiltərəyə gəldikdən
sonra isə o özünü məhz ona aid bir yerdəki kimi hiss edirdi, o məhz belə bir
mühit çün doğulmuşdu, burda aristokratiyanın nüfuzu ilə ahəngləşmiş kapitalizm
hökm sürürdü. Bu bəlkə də Avropa da yeganə məkan idi ki, burada aristokratiyaya
ilə nəzakətli münasibətlər hələ də qorunub saxlanmışdı. Burada pul adama əlavə
nüfuz gətirirdi və onlar qazanmaq bacarığı insanı göylərə qədər ucalda bilərdi.
Natanın İngiltərədə
öz işini uğurlu şəkildə qura bilmək baxımından tətbiq etdiyi yanaşmada olduqca
maraqlıdır. İngiltərədə müxtəlif növ əşyalar istehsal zavodlara Natan özü şəxsən
xammal çatdırır, həmin xammaldan isə məmulatlar hazırlanırdı. Belə bir sxem ona
kifayət qədər sanballı vəsaitə qənaət etmək imkanı verdi, bundan əlavə gənc
Rotşild, atasından ona miras qalmış dəyərli əşyaları da çox qısa zaman kəsiyində
satmağa müyəssər oldu. Qiyməli əşyalardan başqa, o həm də borc kağızlarını
satırdı, onlar İngiltərə də çox yaxşı pula gedirdi.
(Böyük xeyriyyəçi Edmund Rotşild)
Rotşild tərəfindən zərgərlik
məmulatlarının satışı Böyük Britaniyanın ticarət tarixinin heç də ən parlaq səhifələrindən
biri deyil. Lakin bütün bunlar ona istədiyini həyata keçirməyə mane olmamışdır.
Natan İngiltərənin tarixində ən böyük miqyaslı kələklərdən birinə imza atmış,
görünməmiş bir fırıldaq işlətmişdir. O Londonun ən yaxşı zərgərlərində sifariş
etmişdir ki, onlar Natanın bütün qiymətli əşyaları üzərində işləyərək Jeneva
baronessası Valuanın emblemini onların üzərində əks etdirsinlər. Bundan əlavə
o, onların hamısına söz vermişdir ki, satışda hal-hazırda İsveçdə yaşayan
baronessanın özü də şəxsən iştirak edəcək, guya ki, o, həmin ölkədə Napoleon
Bonapartdan gizlənirmiş.
Əlbəttə ki,
Baronessanın rolu adi bir qadın tərəfindən icra olnmuşdu. Lakin bu bütün zərgərlik
məmulatlarının elə bir gecə içərisində kifayət qədər sanballı pul məbləğinə
satılmasına əngəl olmadı. Hətta danışdılar ki, satış zamanı hətta bir neçə dava
da baş verib.
Bu hadisədən sonra
Natanın əlində xeyli məbləğdə pul toplandı, o bu pulları Böyük Britaniyanın
paytaxtı olan Londonda kredit verməklə çox asanlıqla daha da artırmaq olardı,
elə məhz burda Rotşildlərin məşhur bank evi açıldı. Həmin müddət ərzində isə
Rotşild ailəsinin nüfuzu dünyanın başqa yerlərində də artmaqda davam edirdi.
Frankfurtda olan Amşel qardaşların fəaliyyətini koordinasiya etməyə çalışırdı.
O böyük qardaş olduğu üçün, onun statusu ondan məhz bunu tələb edirdi. Bundan əlavə
Ceyms öz mövqeyini Fransada bərkidirdi, baxmayaraq ki, həmin dövrdə Napoleon
onu heç sevmirdi. Solomon Vyanada yaşayırdı, son nəticədə o, knyaz Metternixin ən
yaxın saray əyanlarından birinə çevrildi. Metternix həmin dövr üçün Avropada
kifayət qədər vacib siyasi fiqurlardan biri idi. Karl Rotşild isə İtaliyada işləyirdi,
o burada hətta Roma papası ilə sıx münasibətlər qurmuşdu. Həmin dövrdə Rotşildlər
Avropanın bütün iqtisadi vacib nöqtələrində nəzarəti həyata keçirirdi. Bu ölkələrdən
hər birində onlar ən qabaqcıl, ən güclü və nüfuzlu insanlar ilə yaxşı münasibət
qurmağı bacarmışdı.
Bundan əlavə həmin
zamanlarda ailə rus çarlarının, Qabsbuqlar evinin, Vatikanın və İspaniya
kralının sponsorluğu ilə məşğul idi. Sözün düzə qalsa, sponsorluq sözü bu
kontekstdə heç olduğu kimi işlənmir. Adətən Rotşildlər monarxlara borc verir, bəzən
isə həqiqətən əvəzsiz şəkildə onlara iri məbləğlərdə pul bəxş edirdi. Ola
bilsin ki, bunun əsas məqsədləri əlaqələrin yoluna qoyulması olub.
Ən nəhayət, həmin
dövrdə Rotşildlər Avropa cəmiyyətinin ən qaymaq təbəqələri və baronları üçün ən
iri kreditorlara çevrilmişdi. Bütün kreditlər kifayət qədər bahalı torpaq
mülkiyyəti qarşılığında verilirdi. Lakin Rotşildlər kreditlərə görə ödənişlərin
çox asta-asta, hətta bir neçə on il ərzində qaytarılmasına da razılaşırdı.
Bundan əlavə onlar borcları birjada satışa çıxarırdı. Bu ailən özləri öz
imperiyalarını quran zaman həmişə nəzərlərini uzaq gələcəyə yönəltmişlər.
19-cu əsrdə Amşel və
Solomon lotereya şəklində daha iri məbləğli borc verməyə başladı, bununla da
onlar cəmiyyət arasında öz populyarlığını daha da artırmağa nail oldular. Beləliklə,
belə kreditlərdən biri 37,5 milyon qulden civarında borcun verilməsi idi. Bu
növ kredit Avstriyada böyük şöhrət qazanmışdı. Ümumiyyətlə əgər ailənin
Avstriya və Prussiyadakı işlərindən danışsaq onlar həmişə kifayət qədər yaxşı
gedib. Böyük qardaş Amşel nəinki nəhəng bankir eyni zamanda hersoq Qessenin
gizli məsləhətçisi və Bavariyanın kral səfiri olmuşdur.
O müddət ərzində isə
Natan Rotşild bir gecənin içində Londonun ən iri kreditorlarından birinə
çevrildi. Bu şəhərdə ailənin düz üç ticarət kontoru var idi, ssudaların verilməsi
də məhz burada həyata keçirilirdi. . Əlbəttə ki, bütün bunlar Rotşildlərin
maliyyə vəziyyətini müsbət tərəfə dəyişirdi, amma ailə əsl uğuru siyasi arenada
baş verən hadisələrə görə qazandı. Bu dövrdə Napoleon Avropada işğallarını
davam edirdi, ona görə də ona qarşı mübarizə aparan müttəfiqlərə həmişə qida, ərzaq,
silah almaq və özünü geyimlə təmin etmək üçün pul vəsaiti lazım idi. Məhz bu
pul vəsaitini onlara Rotşildlər verirdi. Demək olar ki havayı? Bunun səbəbi çox
aydındır. Bu yolla Rotşildlər Avropa krallarının və əsilzadələrinin etibarını
qazanırdı. Daha sonra onlar müharibə gedən həmin ölkələrdə iri silah-sursat,
taxıl və geyim tədarükçüsünə çevrilirdilər. Baxmayaraq ki, Rotşildlərin bu xidmətləri
onlara analoji xidməti təklif edən digər insanlardan bəzən iki dəfə baha başa gəlirdi.
Ailə özü isə bu sövdələrdə heç nə itirmirdi, çox da yüksək faizləri olmayan bu
ssudalar çox keçmədən –elə monarxların ilk sifarişləri onların özünə qayıdırdı.
Yeri gəlmişkən əgər
tarixə diqqətlə nəzər salsaq görərik ki, qardaşlar müttəfiqlər üçün qiymətləri
cüzi şəkildə çox ehtiyatla qaldırıb, bu bütün tarix boyu belə olub, yavaş-yavaş
qiymətlər özünün ən yüksək həddinə çatıb. Müharibənin sona yetməsi də Rotşildlərin
növbəti maliyyə uğurunun əsasını qoyub. Napoleon son döyüşlərin birində Vaterlo
yaxınlığında müttəfiq qoşunlarına məğlub olanda bundan ilk xəbər tutanlardan
biri də Natan və Ceyms Rotşild qardaşları olmuşdur. Napoleonun sarsıdıcı məğlubiyyət
xəbərini aldıqdan sonra hər iki qardaş bir-başa birjaya üz tutmuşdur –Natan
London birjasına, Ceyms isə Fransanın düz mərkəzində yerləşən Paris birjasına
yollanır. Bütün investorlar həmin gün Vaterlodan xəbər gözləyir. Çünki, onlar
öz gələcək fəaliyyətlərini məhz bu xəbərə gərə müəyyən edəcəkdi.
Rotşildlər də bundan
istifadə edir. Hamı bilirdi ki, Natan döyüş vaxtı çox da uzaqda dayanmayaraq,
müharibənin müqəddəratının necə həll olunmasını gözləyirmiş. Döyüş başa çatan
kimi Natan bir-başa Londona yollanır. Birjada olandan sonra o, bütün gün
qaş-qabağını sallayıb, ufuldaya-ufuldaya bir küncdə oturur. Təbiidir, ki
investorların əksəriyyəti onun bu davranışını İngiltərənin müharibədə , daha
doğrusu Vaterloda uduzmasına bir işarə kimi qəbul edir. Bunun ardınca
investorlar dəli kimi bütün səhmlərin qiymətlərini aşağı salaraq satmağa
başlayır. Bu qiymətli kağızları alanlar isə Natan Rotşildin ticarət agentləri
olur, beləliklə o günün sonuna qədər 200 milyon funt sterlinq civarında sərvətin
sahibinə çevrilir. Eyni taktikanı Ceyms də Fransada tətbiq edir. Amma necə də
olsa məhz Natan Qinesin Rekordlar kitabına düşür, o bütün bəşəriyyət tarixin ən
dahi maliyyəçisi kimi qəbul olunur və bu günə qədər də bu adı daşıyır. Təəssüratlandırıcıdır,
elə deyilmi?
(Ceyms de Rotşild)
Rotşildlər ailəsinin
möhtəşəm kommunikasiya sistemi haqqında da bir neçə kəlmə söz deməyə dəyər.
Düzdür hər bir qardaş yaşadığı ölkədə mümkün qədər nüfuzlu insanların yanında
mövqe tutmağa çalışırdı, amma bu az idi. Onlar həmçinin də elə bil sistem təşkil
etməli idi, vacib informasiyaları bir-birinə mümkün qədər tez ötürə bilsinlər.
Buna görə də heç də təəccüblü deyil ki,19-cu əsrdə ən böyük agent şəbəkəsi məhz
Rotşild ailəsinə məxsus idi. Daha sonra onlar şəklini dəyişərək, poçt xidmətinə
çevrildilər. Çünki poçt xidməti haqqında qəbul olunmuş qanuna görə poçtalyonlar
avropa ölkələrinin sərhədlərini heç bir əvəz haqqı ödəmədən keçə bilərdi. Bir
sıra tarixçilər hesab edir ki, bu kommunikasiya sistemi Rotşildlər ailəsinin
bütün Avropa və eləcədə dünya boyu fəaliyyətlərində uğur qazanmasının əsas
açarı idi.
Varislər
Rotşildlərin qızıl nəslinin
arxasında gələn nümayəndələr öz şöhrətlərinə və bacarıqlarına heç də onlardan
geri qalmırdı, onların hər biri bu ailənin layiqli nümayəndəsinə çevrildi.
Rotşildlərin yaratdığı kompaniyalar sırasında “Natan Mayer Rotşild və oğullar”,
“Rotşild və Kompaniya”, “Edmond Bank” və “Paris-Orlean Holdinq” kimi nəhəng
kompaniyaların adını qeyd etmək olar. Bütün bu müddət ərzində həmin ailə maliyyə
dünyasına nəzərə çarpacaq qədər təsir göstərmişdir. Rotşild ailəsi ABŞ-ın
Federal Ehtiyatlar Sisteminin yaradılması mənbələri əsasında dayananlardan biri
idi. Bu sistem heç prezidentə belə tabe deyil. Belə deyirlər ki, onların üç ABŞ
prezidentinin –o cümlədən Abraam Linkolnun ölümündə əli olub, belə ki, o FES-in
qəti əleyhdarı idi.
Onların təsiri həmişə
sezilib, amma bununla yanaşı onlar kölgədə qalmağı bacarıb. Rotşildlər açıq
biznes sürmürlər, öz fəaliyyətlərini gizli saxlamağa üstünlük verirlər, bu gün
onlar haqqında bir neçə fakt istisna olmaqla demək olar ki, heç nə məlum deyil:
-Bu gün klanın rəhbəri
1936-ci ildə dünyaya göz acımış Nataniel Çarlz Ceykob Rotşilddir. Nataniel
Londondonda yaşayır və barondur.
– Natanielin bacası
Emma Rotşild kifayət qədər məşhur iqtisadçıdır.
-hal-hazırda Rotşildlər
əsas fəaliyyətini İngiltərə, İsveçrə və Fransada davam etdirir. Ailənin İngiltərə
və Fransa ailəsi bir neçə müddət əvvəl aktivlərini birləşdirmək qərarına gəlib.
Onların ümumi varidatını cəmini 9 milyard funt sterlinq civarında qiymətləndirirlər.
Amma bunu sübut edəcək heç bir fakt yoxdur.
-Rotşildlər xeyriyyəçilik
işlərində çox fəal iştirak edilər.
Bəlkə də bu ailəni əhatə
edən bu qədər sirr və müəmma olmasaydı, onlar cəmiyyət üçün bu qədər də maraqlı
olmazdı.
Nəticə
Bəs bu ailənin sirri
nədədir? Birincisi, onların ən son, təp-təzə xəbərləri əldə etmə baxımından rəqibləri
ilə müqayisədə böyük üstünlükləri var idi. Hələ əksər krallar üz çıxışlarını
söyləməmiş, Rotşildlər onların nitqinin məzmunun nədən ibarət olacağını, söhbətin
nədən gedəcəyini bilirdilər. Bütün bu informasiya həmçinin ailənin böyük agent
şəbəkəsi sayəsində digər qardaşlara da ötürülürdü.
Rotşildlər bütün
işçiləri sadəcə qulluqçu kimi deyil, bərabər hüquqlu tərəfdaş kimi işə cəlb
edirdi. Onlar sanki yoldaşlıq tipli bir təşkilatın başlıca tərəfdarları idilər.
Bundan əlavə və ən əsası ailədə adət-ənənələrin təsiri olduqca güclü idi. Buna
necə nail olmaq mümkün olmuşdu? Bu ola bilsin ki, bütün Rotşildlərin öz nikah məsələlərinə
kifayət qədər ciddi yanaşmasının nəticəsi idi. Bunların yarıdan çoxu qohum
nikahı idi. Və ən nəhayət unutmaq olmaz ki, Rotşildlər yəhudi ailəsi idi,
burada isə ənənələrin gücü həmişə çox möhkəm olub.
Bundan əlavə bir əsrin
dörddə bir hissəsini maliyyə işinə həsr edən ailə həmin müddət ərzində o qədər əlaqə
toplaya bilmişdi ki, ondan sonrakı nəslə ailə biznesinə başlamaq qat-qat daha
asan olmuşdur. Necə deyirlər, velosipedi təzədən kəşf etməyə ehtiyac yoxdur.
Onların adı-Rotşild elə yeni biznesə başlamaq üçün kifayət idi, üstəgəl də ki, əvvəlcədən
qurulmuş yaxşı əlaqələr və bütün bunlar da əlavə milyonlarla pul. Yaddan
çıxarmayın ki, Rotşildlər həm də həmişə siyasi arenada çox nüfuzlu fiqurlar
olublar.
Əlbəttə bu hamısı
deyil. Ailənin hələ tarixə məlum olmayan gizli saxladığı tərəflər də var. Bəzi
sirlər hələ uzun müddət üstü örtülü qalacaq. Rotşildlərin uğurunun arxasında hələ
çoxsaylı danışılmamış nüanslar dayanır, hələ bilinmir ki, bəşəriyyət onlardan nə
vaxtsa xəbər tutacaq ya yox.
Mənbə:http://banker.az/rotsildlər-ailəsinin-sirri-və-ya-kapital-necə-yarandi/